164515 / 2013-08-20 - Uczelnia publiczna / Uniwersytet Jagielloński (Kraków)

Oryginalny toner 431013 Czarny marki Ricoh

Cena: 366.82 PLN

Numer biuletynu: 1

Pozycja w biuletynie: 164515

Data publikacji: 2013-08-20

Nazwa: Uniwersytet Jagielloński

Ulica: ul. Gołębia 24

Numer domu: 24

Miejscowość: Kraków

Kod pocztowy: 31-007

Województwo / kraj: małopolskie

Numer telefonu: 012 4324450

Numer faxu: 012 4324451

Adres strony internetowej: www.uj.edu.pl

Typ ogłoszenia: ZP-408

Rodzaj zamawiającego: Uczelnia publiczna

Nazwa nadana zamówieniu przez zamawiającego:
wyłonienie wykonawcy dla dostawy niestandardowych komór próżniowych pierścienia akumulacyjnego synchrotronu, dla potrzeb Narodowego Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla Celów Badawczych, zlokalizowanego na terenie Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ w Krakowie, dotycząca projektu współfinansowanego przez UE w ramach POIG.Nr sprawy: CRZP/UJ/454/2013

Rodzaj zamówienia: D

Przedmiot zamówienia:
1. Przedmiotem zamówienia jest wyłonienie Wykonawcy dla wykonania oraz dostawy komór próżniowych dla pierścienia akumulacyjnego synchrotronu w ramach projektu budowy Narodowego Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla Celów Badawczych, zlokalizowanego na terenie Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ w Krakowie, dotyczące projektu współfinansowanego przez UE w ramach POIG.
1.1 Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera Załącznik A do niniejszego zaproszenia (1 plik w formacie Word).
1.2 Narodowe Centrum Promieniowania Synchrotronowego (NCPS) SOLARIS jest laboratorium promieniowania synchrotronowego powstającym jako jednostka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zadaniem laboratorium będzie udostępnianie wiązek promieniowania z zakresu od podczerwieni do promieniowania rentgenowskiego do celów badawczych. Głównym urządzeniem laboratorium będzie synchrotron elektronowy wybudowany na podstawie dokumentacji przygotowanej i udostępnionej przez Max IV Laboratory działające przy Uniwersytecie w Lundzie w Szwecji. SOLARIS będzie repliką budowanego w Lund synchrotronu Max IV 1,5 GeV. Dokumentacja przewiduje rozpędzanie elektronów w akceleratorze liniowym a następnie iniekcję (wstrzykiwanie) do pierścienia akumulacyjnego.

Kody CPV:
385000000 (Aparatura kontrolna i badawcza)

Kod CPV drugiej częsci zamówienia:
385400002 (Maszyny i aparatura badawcza i pomiarowa)

szacunkowa_wart_zam: Nie

Kod trybu postepowania: WR

zamowienie_pprawna_hid: c;

zamowienie_pprawna: art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a

zamowienie_uzasadnienie:
Uniwersytet Jagielloński realizuje Projekt pod nazwą /Narodowe Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla celów badawczych (etap I)/ w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka Działanie 2.1 Rozwój ośrodków o wysokim potencjale badawczym, na podstawie umowy Nr POIG.02.01.00-12-213/09 z dnia 9 kwietnia 2010 roku zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a UJ. Celem projektu jest zbudowanie źródła promieniowania synchrotronowego o energii 1.5 GeV i związanego z nim centrum badań. Należy zauważyć, iż w Polsce nie było do tej pory budowane analogiczne urządzenie naukowe (synchrotron) o tak zaawansowanych rozwiązaniach technologicznych, w związku z czym niezbędne jest skorzystanie z doświadczeń jednostek posiadających doświadczenie w zakresie konstruowania i wykorzystywania takich urządzeń.
Dnia 30 października 2009 roku Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet w Lund podpisały Memorandum of Understanding, które stanowi podwaliny dla współpracy pomiędzy MAX-lab, jednostką tej Uczelni a UJ, w zakresie badań nad promieniowaniem synchrotronowym. Porozumienie to ma na celu rozwój ścisłej współpracy akademickiej i badawczo-rozwojowej w zakresie techniki i fizyki akceleratorów, rozwoju i budowy synchrotronowych źródeł promieniowania oraz zastosowania promieniowania synchrotronowego. Strony, jako jednostki naukowe i uczelnie wyższe, zamierzają utrzymywać i pogłębiać współpracę naukowo-badawczą i wymianę doświadczeń. Na uwagę zasługuje fakt, iż MAX-lab posiada wieloletnie doświadczenie i rozporządza szczegółową wiedzą (know-how) odnośnie projektowania, konstruowania, wykonywania, montażu, uruchamiania i eksploatacji synchrotronowych źródeł promieniowania elektromagnetycznego (synchrotronów). W MAX-lab od ok 20 lat działa źródło promieniowania synchrotronowego o energii 1,5 GeV będące autorskim prokjektem zespołu fizyków akceleratorowych z Uniwersytetu w Lund. Bazując na sukcesie badań prowadzonych na tym synchrotronie MAX-lab realizuje obecnie projekt MAX-IV w ramach którego projektuje i konstruuje następne dwa synchrotrony. MAX-lab opracował i przetestował w swoim ośrodku unikalne podejście do budowy źródeł promieniowania synchrotronowego. Nowa technologia polega na zastąpieniu w pierścieniu akumulującym konwencjonalnego zespołu magnesów zakrzywiających dipolowych i korygujących sekstupolowych oraz kwadrupolowych przez odpowiadający układ magnesów zintegrowanych w jednym bloku żelaza. Technologia zintegrowanych magnesów opracowana w MAX-lab wnosi szereg istotnych korzyści na wielu polach. Zastosowanie technologii zintegrowanych magnesów umożliwia zbudowanie w ramach tego samego budżetu znacznie lepszego źródła promieniowania synchrotronowego w porównaniu z technologią konwencjonalną. W konsekwencji MAX-lab realizuje obecnie budowę nowego ośrodka promieniowania elektromagnetycznego (Projekt MAX-IV) w celu zastąpienia istniejącej infrastruktury przez dwa nowe synchrotrony o energiach 3 GeV i 1.5 GeV zbudowane w ww. nowej technologii.
Wraz z podpisaniem ww. Memorandum of Understanding, Uniwersytet Jagielloński zdecydował tym samym o wykorzystaniu technologii zintegrowanych magnesów do budowy polskiego synchrotronu. Rozwiązanie to nigdy i nigdzie na świecie, poza Lund nie zostało zastosowane, a wypracowany Know-how podlega tzw. ochronie faktycznej. Ponieważ jedynym podmiotem, który posiada wiedzę w zakresie implementacji technologii magnesów zintegrowanych w budowie synchrotronu jest Uniwersytet w Lund (MAX-lab), wybór tego rozwiązania technologicznego skutkował koniecznością ustalenia, możliwie jak najszybciej po podpisaniu umowy o dofinansowanie projektu ze środków POIG, szczegółowych zasad współpracy pomiędzy Uniwersytetem w Lund a Uniwersytetem Jagiellońskim.
Dlatego też, w dniu 21 grudnia 2010 r. Uniwersytet Jagielloński i MAX-lab, działające w strukturach Uniwersytetu w Lund, podpisały umowę o współpracy w zakresie budowy Narodowego Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego w Krakowie, ze szczególnym uwzględnieniem wykonania urządzenia i instalacji synchrotronu. Celem tej umowy jest wykorzystanie wyjątkowych szans wynikających z jednakowych celów oraz przystających harmonogramów projektów realizowanych przez MAX-lab i UJ. Obie Strony przewidują istotne korzyści z synergii wynikającej z faktu budowy dwóch, praktycznie identycznych synchrotronów o energii 1.5 GeV, w takich kluczowych dziedzinach jak projekt, dokumentacja, zakupy aparatury, możliwość wspólnego wykorzystania zasobów ludzkich itp. MAX-lab wspiera UJ poprzez udostępnienie Know-how, wdrożenie opartej na Know-how technologii, nadzór oraz udzielenie niezbędnej pomocy technicznej, przy wykorzystaniu tożsamości technicznej urządzeń tworzonych na potrzeby MAX-lab oraz UJ, która umożliwia sprawne przeprowadzenie budowy i montażu w Polsce oraz późniejszą eksploatację Synchrotronu. Natomiast UJ wspiera projekt MAX-lab poprzez udostępnienie swych zasobów ludzkich i swej niezależnej ekspertyzy w celu stworzenia obopólnych korzyści z synergii wynikającej z pobytu pracowników UJ w MAX-lab i ich udziału w pracach koniecznych dla powstania obu synchrotronów o energii 1.5 GeV.
Podstawowym założeniem podpisanej umowy oraz warunkiem sukcesu projektu jest zachowanie tożsamości technologicznej kluczowych systemów synchrotronu, w szczególności poprzez zakup i montaż identycznych komponentów urządzenia.
W związku z powyższym w ramach podpisanej umowy o współpracy,
MAX-lab zobowiązał się m.in. do uwzględniania w przeprowadzanych przez siebie postępowaniach na dostawę poszczególnych elementów urządzenia, opcji ewentualnych dostaw na rzecz Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz przekazywania w tym celu kopii dokumentacji z przeprowadzonych postępowań. Natomiast, dla realizacji założonych celów i należytej realizacji całości projektu oraz wykonania zobowiązań w zakresie wzajemnej współpracy, UJ zobowiązał się również do zamawiania elementów synchrotronu, co do których niezbędnym jest zachowanie tożsamości technologicznej, u tych samych Wykonawców, u których MAX-lab dokonuje swoich zamówień.
Przedmiotem niniejszego zamówienia jest wykonanie oraz dostawa niestandardowych komór próżniowych dla pierścienia akumulacyjnego synchrotronu SOLARIS. Niestandardowe komory próżniowe są częścią układu próżniowego, w którym będą przemieszczać się elektrony. Z kolei te elektrony, będą emitować promieniowanie do poszczególnych stacji badawczych. W komorach, które są przedmiotem zamówienia utrzymuje się ultra wysoką próżnię (z angielskiego Ultra High Vacuum - UHV), która gwarantuje odpowiednie warunki dla swobodnego ruchu elektronów i emitowanie promieniowanie synchrotronowego. Każdy z tych układów próżniowych ma nietypową, bardzo skomplikowaną konstrukcję mechaniczną. Składa się z elementów, które są wykonane z odpowiednio kształtowanego materiału z dużą ilością krzywizn charakteryzujących się wysoką i zróżnicowaną tolerancją dla poszczególnych elementów mechanicznych lub całej komory. Precyzyjność łączenia różnych typów wysokogatunkowych i wysokowytrzymałościowych materiałów musi posiadać odpowiednie certyfikaty jakości oraz wymagana jest zgodność ze standardami dla UHV oraz elementami już wykonywanych w firmie FMB. Komory są przystosowane do różnych trybów pracy, takich jak wytrzymałość mechaniczna w zakresie od ciśnienia atmosferycznego do ciśnienia poniżej 10-9 mbar, czy temperatura pracy w zakresie od temperatury pokojowej do 250 stopni Celsjusza przy pracy cyklicznej. W takim zakresie prac komory i cykliczności komory, będące przedmiotem zamówienia nie mogą ulec żadnym deformacjom. Komory muszą posiadać szczelność na bardzo wysokim poziomie, czyli 1*10-10 mbar*l/sek. Komory posiadają również wypusty (wypust z kołnierzem typu Conflat) na inne systemy pompujące oraz podłączenia urządzeń peryferyjnych tj. analizator gazów resztkowych. Niektóre z tych komór scalone są z urządzeniem diagnostycznym (DCCT, YAG, BPM), które ma wbudowane detektory do określenia pozycji wiązki elektronów w komorach. Komory dysponują systemem chłodzenia dla pochłaniaczy promieniowania. Niektóre z nich posiadają też mieszek z profilowanymi cynglami, który ułatwia instalacje niektórych komór oraz kompensuje ich wydłużanie podczas wygrzewania. Komory zawierają pewien rodzaj pochłaniaczy, tzw. z angielskiego crotch absorbers, które umożliwiają wyprowadzenie promieniowania o ściśle zdefiniowanym spectrum, generowanego przez urządzenie wstawkowe (z angielskiego Insertion Devices) lub z magnesu zakrzywiającego, a pozostałą część pochłaniają za pomocą skomplikowanego systemem chłodzenia, który odprowadza ciepło z tych pochłaniaczy. Komory posiadają szereg wsporników, które przeznaczone są do transportu i montażu.
Zastosowanie tak specyficznych komór próżniowych (jak to zostało opisane powyżej) jest spowodowane w dużej mierze unikatową budową achromatu (zintegrowany zespół magnesów) oraz budową całego pierścienia akumulacyjnego, którego projekt i koncepcja pochodzi z ośrodka badawczego Maxlab (Lund, Szwecja) przy dużym udziale projektowym ośrodka badawczego ALBA (Cerdanyola de Valles, Hiszpania). Zastosowanie opisanych w specyfikacji technicznej komór próżniowych stanowi niepowtarzalną cechę synchrotronów 1.5 GeV dla projektu Solaris i MaxIV (Lund, Szwecja), które zapewnią wysokiej jakości promieniowanie synchrotronowe o bardzo dobrych parametrach. Technologia ta umieści Centrum Promieniowania Synchrotronowego Solaris UJ w czołówce instytucji, zajmujących się innowacyjnymi badaniami naukowymi w zakresie nowych technologii. Projekt komór nakłada na Wykonawcę wyjątkowe wymagania technologiczne oraz wymaga zastosowania materiałów najwyższej jakości. Dodatkowo kładzie nacisk na precyzyjność wykonania i łączenia materiałów, procesów ich obróbki, czyszczenie i testowanie. Każdy etap przygotowań, produkcji etc. będzie poddawany akceptacji Zamawiającego. Wykonawca musi wykazać się posiadaniem odpowiednich pomieszczeń o czystości wymaganej do wytwarzania elementów UHV (tzw. clean room), wiedzą oraz bardzo dużym i udokumentowanym doświadczeniem z zakresu techniki UHV. Odpowiednio wykwalifikowana kadra poddana zostanie weryfikacji Zamawiającego.
Założeniem całego projektu maszyny SOLARIS jest identyczność z maszyną MAX IV 1,5 GeV, co powoduje konieczne następstwo w postaci wyboru tego samego wykonawcy komór próżniowych przez obydwa ośrodki oraz zachowanie tych samych standardów wykonania, technologii produkcji, w tym doboru materiału oraz procesu łączenia poszczególnych części układu. Rozwiązania technologiczne i usprawnienia są również charakterystyczne dla danego Wykonawcy. Unikatowa konstrukcja będzie montowana i sprawdzana przy jednoczesnym uruchamianiu obu synchrotronów. Obecna i późniejsza współpraca pomiędzy ośrodkami SOLARIS, a MAX-lab wymaga opisanej w poprzednim akapicie identyczności technicznej dla komór.
Reasumując realizacja zamówienia przez innego Wykonawcę niż wybrany dla synchrotronu 1.5 GeV w MAX-lab uniemożliwiłoby wprowadzenie identyczności dla dwóch synchrotronów na etapie projektu produkcyjnego i w następstwie realizacji produktu końcowego.
W wyniku dodatkowego zamówienia z dnia 16.07.2013 r. na bazie umowy z dnia 7.11.2011 r. a także załącznika do umowy nr MAX 2011/12-6 z dnia 14.1.2013 r., Uniwersytet w Lund zlecił FMB, Feinwerk-und Messtechnik GmbH z siedzibą w Niemczech dostawę niestandardowych komór próżniowych dla pierścienia akumulacyjnego synchrotronu 1.5 GeV, które będą również instalowane w synchrotronie SOLARIS.
Mając na uwadze powyższe uznać należy bezsprzecznie, iż z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze istnieje wyłącznie jeden Wykonawca, tj. firma FMB, Feinwerk-und Messtechnik GmbH, który może zrealizować zamówienie na dostawy niestandardowych komór próżniowych dla pierścienia akumulacyjnego synchrotronu SOLARIS.
W załączeniu do niniejszego wniosku o uruchomienie postępowania przedstawiono również stanowisko Departamentu Prawnego Urzędu Zamówień Publicznych z dnia 10 maja 2010 r., skierowane w odpowiedzi na pisma Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 04.03.2010 r. i 06.04.2010 r., dotyczące możliwości realizacji zamówień w związku z budową synchrotronu, w trybie negocjacji z wolnej ręki z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze.
Uwzględniając przedstawione argumenty i okoliczności faktyczne oraz prawne uznać należy, iż zostały spełnione przesłanki z art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy Prawo zamówień publicznych. Dlatego też, należy udzielić zamówienia w zakresie objętym niniejszym wnioskiem, po przeprowadzeniu negocjacji w trybie z wolnej ręki, jedynemu możliwemu w tym przypadku Wykonawcy, czyli firmie FMB, Feinwerk-und Messtechnik GmbH z siedzibą w Niemczech.
Zdaniem Zamawiającego zastosowanie w opisanej sytuacji trybu zamówienia z wolnej ręki w żadnej mierze nie narusza zasad udzielania zamówień publicznych, w szczególności zasady uczciwej konkurencji i pełnego dostępu do zamówienia, gdyż z opisanych wyżej przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze istnieje wyłącznie jeden Wykonawca zamówienia i niemożliwym jest przeprowadzenie postępowania
w jakimkolwiek z konkurencyjnych trybów.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż zostały spełnione przesłanki z art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy Prawo zamówień publicznych, a tym samym wybór trybu jest w pełni uzasadniony i zasługuje w całości na uwzględnienie.

Nazwa wykonawcy: FMB Feinwerk- und Messtechnik GmbH

Adres pocztowy wykonawcy: Friedrich Wöehler Strasse 2

Miejscowość: Berli

ID województwa: 37

Województwo / kraj: Niemcy

Podobne przetargi