263572 / 2013-07-05 - Uczelnia publiczna / Uniwersytet Jagielloński (Kraków)

Oryginalny toner 10B031M Purpurowy (regenerowalny) Wydajny marki Lexmark

Cena: 2384.97 PLN

Numer biuletynu: 1

Pozycja w biuletynie: 263572

Data publikacji: 2013-07-05

Nazwa: Uniwersytet Jagielloński

Ulica: ul. Gołębia 24

Numer domu: 24

Miejscowość: Kraków

Kod pocztowy: 31-007

Województwo / kraj: małopolskie

Numer telefonu: 012 4324450

Numer faxu: 012 4324451

Adres strony internetowej: www.uj.edu.pl

Typ ogłoszenia: ZP-408

Rodzaj zamawiającego: Uczelnia publiczna

Nazwa nadana zamówieniu przez zamawiającego:
wyłonienie Wykonawcy dla wykonania oraz dostawy dwóch pochłaniaczy wiązki elektronów w linii transferowej synchrotronu w ramach projektu budowy Narodowego Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla Celów Badawczych, zlokalizowanego na terenie Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ w Krakowie, dotyczące projektu współfinansowanego przez UE w ramach POIG. Nr sprawy: CRZP/UJ/80/2013.

Rodzaj zamówienia: D

Przedmiot zamówienia:
1. Przedmiotem zamówienia jest wyłonienie Wykonawcy dla wykonania oraz dostawy dwóch pochłaniaczy wiązki elektronów w linii transferowej synchrotronu w ramach projektu budowy Narodowego Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla Celów Badawczych, zlokalizowanego na terenie Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ w Krakowie, dotyczące projektu współfinansowanego przez UE w ramach POIG. Zamówienie jako Projekt jest współfinansowane przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i z budżetu państwa w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, Projekt nr POIG.02.01.00-12-213/09 pn. Narodowe Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla Celów Badawczych Priorytet 2. Infrastruktura sfery B+R Działanie 2.1. Rozwój ośrodków o wysokim potencjale badawczym. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera specyfikacja techniczna załączona do niniejszego zaproszenia (1 plik w formacie Word zawierający 25 stron i rysunki skompresowane w ZIP).
1.1 Narodowe Centrum Promieniowania Synchrotronowego (NCPS) SOLARIS jest laboratorium promieniowania synchrotronowego powstającym jako jednostka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zadaniem laboratorium będzie udostępnianie wiązek promieniowania z zakresu od podczerwieni do promieniowania rentgenowskiego do celów badawczych. Głównym urządzeniem laboratorium będzie synchrotron elektronowy wybudowany na podstawie dokumentacji przygotowanej i udostępnionej przez Max IV Laboratory działające przy Uniwersytecie w Lundzie w Szwecji. SOLARIS będzie repliką budowanego w Lund synchrotronu Max IV 1,5 GeV. Dokumentacja przewiduje rozpędzanie elektronów w akceleratorze liniowym a następnie iniekcję (wstrzykiwanie) do pierścienia akumulacyjnego.

szacunkowa_wart_zam: Tak

Kod trybu postepowania: WR

zamowienie_pprawna_hid: c;

zamowienie_pprawna: art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a

zamowienie_uzasadnienie:
Uniwersytet Jagielloński realizuje Projekt pod nazwą Narodowe Centrum Promieniowania Elektromagnetycznego dla celów badawczych (etap I), w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka Działanie 2.1 Rozwój ośrodków o wysokim potencjale badawczym, na podstawie umowy Nr POIG.02.01.00 12 213 na 09 z dnia 9 kwietnia 2010 roku zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a UJ. Celem projektu jest zbudowanie źródła promieniowania synchrotronowego o energii 1.5 GeV i związanego z nim centrum badań. Należy zauważyć, iż w Polsce nie było do tej pory budowane analogiczne urządzenie naukowe (synchrotron) o tak zaawansowanych rozwiązaniach technologicznych, w związku z czym niezbędne jest skorzystanie z doświadczeń jednostek posiadających doświadczenie w zakresie konstruowania i wykorzystywania takich urządzeń. Dnia 30 października 2009 roku Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet w Lund podpisały Memorandum of Understanding, które stanowi podwaliny dla współpracy pomiędzy MAXlab, jednostką tej Uczelni a UJ, w zakresie badań nad promieniowaniem synchrotronowym. Porozumienie to ma na celu rozwój ścisłej współpracy akademickiej i badawczo-rozwojowej w zakresie techniki i fizyki akceleratorów, rozwoju i budowy synchrotronowych źródeł promieniowania oraz zastosowania promieniowania synchrotronowego. Strony, jako jednostki naukowe i uczelnie wyższe, zamierzają utrzymywać i pogłębiać współpracę naukowo-badawczą i wymianę doświadczeń. Na uwagę zasługuje fakt, iż MAXlab posiada wieloletnie doświadczenie i rozporządza szczegółową wiedzą (know how) odnośnie projektowania, konstruowania, wykonywania, montażu, uruchamiania i eksploatacji synchrotronowych źródeł promieniowania elektromagnetycznego (synchrotronów). W MAXlab od ok 20 lat działa źródło promieniowania synchrotronowego o energii 1,5 GeV będące autorskim projektem zespołu fizyków akceleratorowych z Uniwersytetu w Lund. Bazując na sukcesie badań prowadzonych na tym synchrotronie MAXlab realizuje obecnie projekt MAX IV w ramach którego projektuje i konstruuje następne dwa synchrotrony. MAXlab opracował i przetestował w swoim ośrodku unikalne podejście do budowy źródeł promieniowania synchrotronowego. Nowa technologia polega na zastąpieniu w pierścieniu akumulującym konwencjonalnego zespołu magnesów zakrzywiających dipolowych i korygujących sekstupolowych oraz kwadrupolowych przez odpowiadający układ magnesów zintegrowanych w jednym bloku żelaza. Technologia zintegrowanych magnesów opracowana w MAXlab wnosi szereg istotnych korzyści na wielu polach. Zastosowanie technologii zintegrowanych magnesów umożliwia zbudowanie w ramach tego samego budżetu znacznie lepszego źródła promieniowania synchrotronowego w porównaniu z technologią konwencjonalną. W konsekwencji MAXlab realizuje obecnie budowę nowego ośrodka promieniowania elektromagnetycznego (Projekt MAX IV) w celu zastąpienia istniejącej infrastruktury przez dwa nowe synchrotrony o energiach 3 GeV i 1.5 GeV zbudowane w ww. nowej technologii. Wraz z podpisaniem ww. Memorandum of Understanding, Uniwersytet Jagielloński zdecydował tym samym o wykorzystaniu technologii zintegrowanych magnesów do budowy polskiego synchrotronu. Rozwiązanie to nigdy i nigdzie na świecie, poza Lund nie zostało zastosowane, a wypracowany Know how podlega tzw. ochronie faktycznej. Ponieważ jedynym podmiotem, który posiada wiedzę w zakresie implementacji technologii magnesów zintegrowanych w budowie synchrotronu jest Uniwersytet w Lund (MAXlab), wybór tego rozwiązania technologicznego skutkował koniecznością ustalenia, możliwie jak najszybciej po podpisaniu umowy o dofinansowanie projektu ze środków POIG, szczegółowych zasad współpracy pomiędzy Uniwersytetem w Lund a Uniwersytetem Jagiellońskim. Dlatego też, w dniu 21 grudnia 2010 r. Uniwersytet Jagielloński i MAXlab, działające w strukturach Uniwersytetu w Lund, podpisały umowę o współpracy w zakresie budowy Narodowego Centrum Promienia Elektromagnetycznego w Krakowie, ze szczególnym uwzględnieniem wykonania urządzenia i instalacji synchrotronu. Celem tej umowy jest wykorzystanie wyjątkowych szans wynikających z jednakowych celów oraz przystających harmonogramów projektów realizowanych przez MAXlab i UJ. Obie Strony przewidują istotne korzyści z synergii wynikającej z faktu budowy dwóch, praktycznie identycznych synchrotronów o energii 1.5 GeV, w takich kluczowych dziedzinach jak projekt, dokumentacja, zakupy aparatury, możliwość wspólnego wykorzystania zasobów ludzkich itp. MAXlab wspiera UJ poprzez udostępnienie Know how, wdrożenie opartej na Know how technologii, nadzór oraz udzielenie niezbędnej pomocy technicznej, przy wykorzystaniu tożsamości technicznej urządzeń tworzonych na potrzeby MAXlab oraz UJ, która umożliwia sprawne przeprowadzenie budowy i montażu w Polsce oraz późniejszą eksploatację Synchrotronu. Natomiast UJ wspiera projekt MAXlab poprzez udostępnienie swych zasobów ludzkich i swej niezależnej ekspertyzy w celu stworzenia obopólnych korzyści z synergii wynikającej z pobytu pracowników UJ w MAXlab i ich udziału w pracach koniecznych dla powstania obu synchrotronów o energii 1.5 GeV. Podstawowym założeniem podpisanej umowy oraz warunkiem sukcesu projektu jest zachowanie tożsamości technologicznej kluczowych systemów synchrotronu, w szczególności poprzez zakup i montaż identycznych komponentów urządzenia. W związku z powyższym w ramach podpisanej umowy o współpracy, MAXlab zobowiązał się m.in. do uwzględniania w przeprowadzanych przez siebie postępowaniach na dostawę poszczególnych elementów urządzenia, opcji ewentualnych dostaw na rzecz Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz przekazywania w tym celu kopii dokumentacji z przeprowadzonych postępowań. Natomiast, dla realizacji założonych celów i należytej realizacji całości projektu oraz wykonania zobowiązań w zakresie wzajemnej współpracy, UJ zobowiązał się również do zamawiania elementów synchrotronu, co do których niezbędnym jest zachowanie tożsamości technologicznej, u tych samych Wykonawców, u których MAXlab dokonuje swoich zamówień. Przedmiotem niniejszego zamówienia jest wykonanie oraz dostawa dwóch pochłaniaczy wiązki (PW) elektronów (z angielskiego: beam stoppers), odpowiedzialnych za absorpcję wiązki elektronów w synchrotronie SOLARIS. Zastosowanie tego typu urządzeń jest spowodowane koniecznością zachowania bezpieczeństwa i wymogami ochrony radiologicznej ludzi przebywających w górnej części maszyny. Wspomniane urządzenia zlokalizowane są w linii transferowej (z angielskiego: transfer line), pomiędzy pierwszym a drugim magnesem kwadrupolowym, w tunelu sekcji przyspieszającej. Mechanizm ten odpowiada za całkowite zatrzymanie wiązki elektronów, biegnącej w osi linii transferowej oraz powstrzymanie kaskady promieniowania wtórnego, wytworzonego na skutek oddziaływań elektronów z materiałem PW (tj. stal nierdzewna, PVC, aluminium), który mógłby się przedostać kanałem próżniowym z linii transferowej do pierścienia akumulacyjnego. Pochłaniacze wiązki są integralną częścią układu próżniowego, w którym będą przemieszczać się elektrony. W przedmiocie zamówienia musi być utrzymana ultra wysoka próżnia (z ang. Ultra High Vacuum UHV), której parametry gwarantują stosowne warunki dla swobodnego, bezkolizyjnego ruchu elektronów. PW to połączenie skomplikowanej budowy materiałów o dużym przekroju czynnym na absorpcję neutronów (ołów, Armco, 316 L, 1 4301, 1 4404) oraz promieniowania hamowania (Bremsstrahlung), wytwarzanych na skutek oddziaływań elektronów wysokiej energii z materią, wysoka precyzja wykonania newralgicznych części oraz niezawodność działania. Precyzyjność łączenia różnych typów wysokogatunkowych i wysokowytrzymałościowych materiałów musi posiadać odpowiednie certyfikaty jakości oraz zgodności ze standardami UHV. Pochłaniacze wiązki są przystosowane do różnych warunków pracy. Wśród nich najbardziej istotne są: wytrzymałość mechaniczna w zakresie od ciśnienia atmosferycznego do ciśnienia poniżej 10 9 mbar, temperatura pracy w zakresie od temperatury pokojowej do 250 stopni Celsjusza przy pracy cyklicznej. Tak zróżnicowany tryb pracy wymusza na producencie zastosowanie technologii oraz norm gwarantujących utrzymanie próżni na bardzo wysokim poziomie, tj. 1 10 10 mbar l na sek. Każdy z pochłaniaczy posiada jedną pompę próżniową oraz jeden silnik liniowy połączony wałem z blokiem PW. Takie rozwiązanie umożliwia pełną kontrolę wiązki. W przypadku awarii, blok pochłaniacza wiązki opada samoistnie lub też może być sterowany przez układ odpowiedzialny za kontrolę PW. Główny blok pochłaniacza zbudowany jest z rury, wewnątrz której znajdują się dwa walce różnej długości, wykonane z ołowiu i żelaza, ściśle do siebie przylegające. Mają one za zadanie całkowitą absorpcję wysokoenergetycznej wiązki elektronów oraz towarzyszącym temu zjawisku neutronów, jak również powstrzymania kaskady promieniowania wtórnego. Z uwagi na to, że cały układ pracuje w UHV, rozwiązanie musi przewidzieć swobodne przekazywanie momentów obrotowych oraz posuwu silnika liniowego pomiędzy obydwoma środowiskami przy zachowaniu założonych parametrów próżni. W opisanym pochłaniaczu wiązki elektronów, elementy elektroniczne będą wykorzystywać protokół komunikacyjny w systemie Tango, jako system nadzorujący proces. Ze względu na wzajemną zależność pomiędzy różnymi częściami sytemu nadzorującego a samym urządzeniem jakiekolwiek odstępstwa projektowe mogą nie spełniać wymogu kompatybilności z pozostałymi elementami synchrotronu oraz wpłynąć na niestabilność układu oraz doprowadzić do niedostatecznej absorpcji wiązki elektronów. Projekt PW nakłada na Wykonawcę wyjątkowe wymagania technologiczne oraz narzuca zastosowanie materiałów najwyższej jakości. Dodatkowo kładzie nacisk na precyzyjność wykonania i łączenia materiałów, procesów ich obróbki. Założeniem całego projektu maszyny SOLARIS jest identyczność z maszyną MAX IV 1,5 GeV, co powoduje konieczne następstwo w postaci wyboru tego samego Wykonawcy pochłaniaczy wiązki elektronów w linii transferowej synchrotronu przez obydwa ośrodki oraz zachowanie tych samych standardów wykonania, technologii produkcji, w tym doboru materiału oraz procesu łączenia poszczególnych części układu. Rozwiązania technologiczne, usprawnienia i ewentualne modyfikacje również są charakterystyczne dla danego Wykonawcy. Unikatowa konstrukcja będzie montowana i sprawdzana przy jednoczesnym uruchamianiu obu synchrotronów. Obecna i późniejsza współpraca pomiędzy ośrodkami SOLARIS i MAXlab wymaga opisanej w poprzednim akapicie identyczności technicznej dla pochłaniaczy wiązki elektronów w linii transferowej. Reasumując realizacja zamówienia przez innego Wykonawcę, niż wybrany dla synchrotronu 1.5 GeV w MAXlab, uniemożliwiłoby zachowanie wymogu identyczności obu synchrotronów na etapie projektu produkcyjnego i w następstwie realizacji produktu końcowego. W wyniku przeprowadzonych w trybie konkurencyjnym przez Maxlab postępowań, na wyłonienie wykonawcy ww. pochłaniaczy wiązki elektronów w linii transferowej synchrotronu Solaris, w dniu 7 listopada 2011 r. podpisano umowę z firmą CECOM SRL z siedzibą we Włoszech (nr postępowania: MAX 2011 na 12). Mając na uwadze powyższe uznać należy bezsprzecznie, iż z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze istnieje wyłącznie jeden Wykonawca, tj. firma CECOM SRL z siedzibą we Włoszech, który może zrealizować zamówienie na dostawy dwóch pochłaniaczy wiązki w linii transferowej synchrotronu dla pierścienia akumulacyjnego synchrotronu SOLARIS. Uwzględniając przedstawione argumenty i okoliczności faktyczne oraz prawne uznać należy, iż zostały spełnione przesłanki z art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo zamówień publicznych. Dlatego też, należy udzielić zamówienia w zakresie objętym niniejszym wnioskiem, po przeprowadzeniu negocjacji w trybie z wolnej ręki, jedynemu możliwemu w tym przypadku Wykonawcy, czyli firmie CECOM SRL, z siedzibą we Włoszech. Zdaniem Zamawiającego zastosowanie w opisanej sytuacji trybu zamówienia z wolnej ręki w żadnej mierze nie narusza zasad udzielania zamówień publicznych, w szczególności zasady uczciwej konkurencji i pełnego dostępu do zamówienia, gdyż z opisanych wyżej przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze istnieje wyłącznie jeden Wykonawca zamówienia i niemożliwym jest przeprowadzenie postępowania w jakimkolwiek z konkurencyjnych trybów. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż zostały spełnione przesłanki z art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo zamówień publicznych, a tym samym wybór trybu jest w pełni uzasadniony i zasługuje w całości na uwzględnienie.

Nazwa wykonawcy: CECOM SRL

Adres pocztowy wykonawcy: VIA TIBURTINA Km 18.700

Miejscowość: Guidonia Montecelio

ID województwa: 46

Województwo / kraj: Włochy

Kody CPV:
385000000 (Aparatura kontrolna i badawcza)

Kod CPV drugiej częsci zamówienia:
385400002 (Maszyny i aparatura badawcza i pomiarowa)

Podobne przetargi